Jak dobrać deskę - poradnik dla zaawansowanych

Wykończyłeś już swoją pierwszą de]skę, wycisnąłeś z niej siódme poty i przyszedł czas na jej godnego zastępcę w lepszej wersji? Wchodzisz na wyższy poziom snowboardowego wtajemniczenia. Pomożemy Ci zrobić to z głową :)

Na początku musisz się zastanowić, jaka jazda Ci najbardziej odpowiada i gdzie. Na stoku, poza trasą w puchu, a może bardziej ekstremalnie - na boxach i kickerach?

Deski do wszystkiego są zazwyczaj do niczego, więc nie idziemy na łatwiznę. Przeznaczenie deski odpowiada za jej zachowanie w danych warunkach, podczas konkretnych manewrów, dlatego tak ważne jest zorientowanie się w swoim stylu jazdy.

Poniżej znajdziesz listę rodzajów desek, która jest podstawową wiedzą, przy wyborze. Według nas, jest to najwygodniejszy podział, ułatwiający zrozumienie całej idei.
Uwaga, lecimy:

1. Dla początkujących

• Flat - bardzo uniwersalna, z płaskim profilem, łatwo skręca, stabilna podczas jazdy. Flat nieźle radzi sobie w każdych warunkach - “Minimum wysiłku, maksimum zabawy”:)
• Duży rocker - spora zwrotność i swoboda jazdy, wybacza masę błędów.

2. All Mountain:

• jeśli nie jesteś jeszcze zdecydowany na konkretny typ jazdy, lub lubisz zmieniać styl od czasu do czasu, to All Mountain jest najprawdopodobniej dla Ciebie. Jest to jeden z najbardziej uniwersalnych rodzajów, przystosowany dla średniozaawansowanych i zaawansowanych.

3. Freestyle:

To typ, który umożliwia jazdę na switchu (w obie strony), ponieważ ma identyczną szerokość nose’a i tail’a. Deski te najlepiej nadają się do jazdy na snowparkach oraz miękkich, przygotowanych trasach. Jeżeli planujesz w przyszłości robić ewolucje na przeszkodach, to będzie to dobry wybór.

• Jibbing - jest typem deski, którego używa się do szeroko pojętego freestyle’u. Stosowany głównie do jazdy na boxach i rurkach. Z tego względu, deski te są nieco krótsze i mają uniesione krawędzie, co pozwala na łatwiejsze przejazdy na rurkach i poręczach. Typ Jibbing jest przeznaczony raczej do zabawy na śniegu, a nie do szybkiej jazdy.
• Buttering - podobnie jak Jibbing jest częścią desek do freestyl’u. Różnica polega na tym, że Buttering nadaje się raczej do ewolucji na płaskim stoku, niż na formach. Do zabawy z wykorzystaniem powierzchni stoku nadają się idealnie.
• BigAir (nazwa autorska)
  deski do skakania na hopkach w snowparku są twardsze i nieco dłuższe, są też bardziej stabilne przy szybszej jeździe.

4. Freeride:

To deski kierunkowe, na których jedziesz ustawiony w kierunku jazdy. Przeznaczone są głównie do jazdy w puchu, ale też świetnie się nadają na szybką jazdę po stoku. Deski freeridowe są dłuższe i szersze od tradycyjnych. Mają też dłuższy nose od taila. Przy jeździe freeride’owej cofa się środek ciężkości ridera, co jest wynikiem cofnięcia mocowań na desce. Można tutaj wyróżnić freecarving, czyli wolną jazed bez ograniczeń, gdzie snowboardzista sam wybiera kierunek jazdy. Bodycarving z kolei, to agresywna jazda na krawędziach i innowacja prowadzenia ciala podczas jazdy.

• TwinTip - symetryczna budowa ułatwia jazdę na switchu, TwinTip jest wygodna na snowparku.
• Kierunkowe - niesymetryczna, nadaje się głównie do freeride’u i jazdy w puchu; środek ciężkości ma przesunięty na tył (set back).

Wybierając długość deski freeride’owej, powinieneś wybrać deskę dłuższą niż standardowa. Dodatkowe centymetry pomogą Ci uzyskać prędkość i stabilność.

Standardowa długość jest zazwyczaj bazowana na wadze bądź wzroście, do wyniku dodajesz 2-3 centymetry, aby uzyskać długość swojej deski freeride’owej. Poniżej zamieszczamy orientacyjną tabelę rozmiarów deski freeridowej na podstawie wagi i wzrostu. Podkreślamy, że są to orientacyjne wymiary, ponieważ ostatecznie każdy ma jednak własne, indywidualne preferencje.

KONSTRUKCJA

Kluczowym elementem snowboardu jest jego konstrukcja. Wpływa ona na zachowanie deski na stoku pod naciskiem ridera. Aby zrozumieć o czym będziemy mówić, warto najpierw zobaczyć jak zbudowana jest deska.

Promień skrętu - pod naciskiem ridera, deska zakreśla na powierzchni śniegu łuk, który jest przedłużeniem kształtu wcięcia krawędzi deski, jest to tak zwane taliowanie. Taliowanie oznacza, że deska jest szersza na nose’ie i tail’u, a węższa na środku. Gdyby nie taliowanie, nie byłaby możliwa jazda na krawędzi, a deska byłaby zwykłym parapetem. To dzięki temu wycięciu, postawiona na krawędzi deska skręca bez żadnych rotacji - porusza się po okręgu.

Biorąc to wszystko pod uwagę, możemy w pełni zrozumieć konstrukcję deski. Istnieją 4 podstawowe rodzaje konstrukcji: CAMBER, ROCKER, FLLAT, HYBRYDA.

• Camber - stabilność przy prędkościach, większa kontrola i lepsze trzymanie krawędzi, bardzo uniwersalna, słabo wybacza błędy, wymaga więcej wysiłku ale łatwiej wejść na krawędź. Dla słabych technicznie jest to gorszy wybór, ponieważ mają większą szansę na złapanie krawędzi.
• Rocker - lepsza zwrotność i swoboda jazdy, ułatwia obroty, zapobiega wcinaniu się krawędzi, idealna na jazdę w puchu przy twardszych deskach. Rocker ma mniejszą stabilność przy dużej prędkości, słabsze trzymanie krawędzi (w porównaniu do cambera). Na takiej desce trudniej jest wejść na krawędź i ją utrzymać. Dzieje się tak dlatego, że nie jest idealnie płaska, a lekko uniesiona na nose’ie i tail’u. Wybacza jednak, więcej błędów.
• Flat - bardzo uniwersalna, płaski profil sprawia, że cała krawędź przylega do trasy, niezależnie od sytuacji, łatwo skręca, stabilny podczas jazdy, Flat ma dobre zastosowanie w parku i nieźle radzi sobie w każdych warunkach. Deska idealna dla początkujących, ale też dla zaawansowanych, którzy wiedzą, czego chcą. Hasło przewodnie tego profilu to “Minimum wysiłku, maksimum zabawy” - jak piszą producenci deski ZIMNO “Easy Bro”, którą Wam serdecznie polecamy.
• Hybryda - połączenie wszystkich powyższych rodzajów; z profilu przypomina fale. Deska dla zaawansowanych riderów, bardzo wszechstronna. Doskonale nadaje się zarówno do jazdy na trasie jak i poza nią; sprawdzi się też na parku (do jibbingu i na hopach), jak i do zabawy na płaskim stoku (buttery i pressy). Z tego typu deską możesz szaleć na parku i zjeżdżać stylowym ciętym. Może pojawić się w 2 wersjach: camber pod wiązaniami i rocker na środku deski - umożliwia to zwiększenie płynności jazdy, dzięki ograniczeniu punktów styczności; lub camber na środku a rocker pod wiązaniami - taka budowa ułatwia skręty bez tracenia pop’a. Tego rodzaju deski mają przeróżne nazwy, w zależności od inwencji producenta. Mega polecamy tutaj deskę Poppy Mate firmy ZIMNO, która jest doskonała dla freestyle’owców właśnie.

DŁUGOŚĆ

Mamy wybrany rodzaj i konstrukcję naszej deski. Przyszedł czas zastanowić się nad jej długością. Nie ma tu uniwersalnej zasady. Ogólne przekonanie jest takie, że deska powinna sięgać do brody właściciela. Nie jest to do końca prawdą.

Długość snowboardu jest zależna od wybranego stylu jazdy.

Dla osób początkujących oraz tych, które zamierzają spędzać czas na snowparku, warto dobrać deskę nieco krótszą (o kilka centymetrów), aby ułatwić manewrowanie skrętem. Powinieneś wybrać deskę dłuższą, niż ta standardowa „do brody”, jeżeli w planach masz szybką jazdę po stoku czy na snowparku, jazdę poza trasami, tak zwany off-piste lub w celu szlifowania aspektów technicznych jazdy. Z pomocą w tej kwestii spieszą również producenci desek, którzy już coraz częściej umieszczają na nich tabele danymi ułatwiającymi dobór gabarytów osoby do konkretnej deski.

KSZTAŁTY DESEK

Możemy wyróżnić 3 główne rodzaje kształtów:

• TwinTip - Nose i Tail są swoim lustrzanym odbiciem, dokładnie takie same, co zdecydowanie ułatwia jazdę na switchu i jest bardzo wygodne w parku.
• Directional - deska kierunkowa, dla zaawansowanych riderów, z wydłużonym nose’m i środkiem ciężkości przesuniętym w tył (set back), niesymetryczna, nadająca się głównie do freeride’u i jazdy w puchu.
• Directional Twin - jest to deska o tym samym kształcie nose’a i tail’a ale ciężar jest przeniesiony lekko na tył (set back), taki design jest zazwyczaj używany w deskach All Mountain, które są używane głównie do jazdy przodem, ale mogą też służyć na snowparku.

FLEX

Kolejnym kluczowym elementem technicznym deski, jest jej twardość, czyli tak zwany Flex. Flex’a podajemy w skali od 1 do 10, gdzie 1 to deska bardzo miękka, a 10 to mega twarda. Miękkie deski są łatwiejsze do jazdy, wybaczają więcej błędów, ale są mniej stabilne przy dużych prędkościach. Wybierając twardsze deski, łatwiej utrzymasz krawędź przy dużych prędkościach i będziesz miał większą dynamikę skrętów. Wymaga to jednak większych umiejętności ridera. Twarde deski są lepsze do freeride’u lub na duże skocznie.

BUDOWA DESKI

Producenci desek stosują przeróżne materiały i struktury, by stworzyć jak najlepsze deski. Zazwyczaj różnią się one od siebie, ale podstawowa struktura się najczęściej pokrywa z tą, przedstawioną poniżej:

Ślizg

Poza ukształtowaniem deski, możemy również wybierać różne rodzaje ślizgów. Do wyboru mamy tutaj 3 podstawowe rodzaje ślizgów:

• Tłoczony - najwolniejszy, nie wymaga częstego smarowania
• Spiekany - szybszy od tłoczonego, wymaga systematycznego smarowania i dbałości
• Electra - najszybszy ślizg, musi być regularnie smarowany, w przeciwnym wypadku się utlenia i traci swoje właściwości

Krawędź

Najczęściej wykorzystywanym materiałem do produkcji krawędzi desek jest stal lub stal nierdzewna. Zdarzają się też takie z brązu, ale jest to dosyć rzadkie. Krawędzie powinny znajdować się na całości deski. Zdarzają się takie, montowane tylko na bokach (z pominięciem nose’a i tail’a), ale skutkuje to większym ryzykiem uszkodzenia końców deski. Krawędzi się nie wymienia, więc trzeba o nie dobrze dbać. Deska powinna być naostrzona na długości krawędzi efektywnej, a nawet trochę dalej. Istnieją też deski bez krawędzi, które zdarzają się bardzo rzadko i są przeznaczone głównie do jibbingu w mieście (by nie haczyć krawędziami).

SideWall

Side Wall to ścianki boczne snowboardu, które są najczęściej wykonane z tworzywa sztucznego. Ta część uczestniczy w jeździe i odpowiada za reakcję krawędzi deski na siłę przenoszoną z wiązań. Wyróżniamy 3 podstawowe rodzaje Side Wall’u:

• ABS Sidewall/ Sandwitch Construction - najczęściej stosowana konstrukcja, która tworzy boczną ochronę rdzenia i dobrze przenosi siłę na krawędzie. Jest to konstrukcja stosunkowo twarda i bardziej wytrzymała niż Cap. Jej nazwa pochodzi od najczęściej stosowanego materiału, którym jest ABS, aczkolwiek stosowane są też inne.
• Cap Construction - jest to stare rozwiązanie, które było stosowane na początku lat 90. Jest to tańsze rozwiązanie, ma lepsze tłumienie drgań i jest lżejsze. Niestety ma gorszą wytrzymałość i przenoszenie sił na krawędzie, oraz jest bardzo ciężkie w naprawie.
• Half-Cap Construction - łączy w sobie konstrukcję Cap i Sandwitch, co oznacza kumulację zalet obydwu rozwiązań: dobrze przenosi energię na krawędzie i jest lekki. Stosowany w zaawansowanych technologicznie snowboardach.

Rdzeń

Drewno jest budulcem, na którym opiera się główna konstrukcja deski. Drewniany rdzeń zapewnia naturalny pop, tłumienie drgań i sprężystość. Wykorzystywane są różne rodzaje drewna, jak brzoza, bambus czy osika. Typem bazowym jest Topola (punktem odnośnym, do którego porównuje się inne typy), która jako rdzeń deski sprawdza się idealnie. Jest lekka, elastyczna i mocna, ale w przemyśle nie posiada żadnych zastosowań.

Deska może być zrobiona z kilku różnych gatunków drewna, które wpływają na elastyczność deski. Najpopularniejsze są jednak deski, zrobione w całości z jednego rodzaju.

Możemy się również spotkać z rdzeniem drewnianym z elementami innych materiałów jak, aluminium, karbon czy pianka. Dodatkowe materiały wpływają na charakterystykę, sztywność i wagę deski. W bardziej zaawansowanych modelach, możemy się spotkać z karbonem (nadaje wytrzymałość, jest lekki i żywotny), lub aluminium, natomiast pianka jest już rzadko spotykanym wypełnieniem, ze względu na szybką utratę jej sprężystości.

Włókno szklane

Włókno szklane chroni deskę przed deformacją i sprawia, że jest sztywniejsza, nadaje jej naturalną sprężystość i wytrzymałość. Warstwy są zawsze dwie, jedna u góry i jedna u dołu deski. Włókno szklane występuje w dwóch formach:

Bi-axial - splot podwójny, przeplatany pod kątem 90 stopni, zapewnia lekkość i wybacza błędy, najczęściej spotykany w deskach dla osób początkujących lub dla freestylerów (deski z mniejszym flexem); ułatwia prowadzenie na krawędziach.

Laminat

Laminat to część budowy deski, którą możesz zobaczyć gołym okiem. Jego funkcja skupia się na ochronie i zdobieniu całości. To na niego nakłada się grafikę, która tak często jest niestety kryterium wyboru przy zakupie snowboardu. Laminat może być wykonany z najprzeróżniejszych materiałów: od drewna po plastik. Wyróżniane są dwie metody nakładania ozdób na laminat:

• hermetyzacja - drukowanie grafiki na wybranym materiale i następnie laminowanie lub lakierowanie go
• sublimacja - laminat i grafika w tej wersji, tworzą jedną całość. Obraz wykonywany jest specjalnymi atramentami na papierze transferowym a następnie pod wysokim ciśnieniem, przenoszony na laminat.

Grafiki na deskach kuszą fantazją i kolorami, ale nie ma co się łudzić, że design deski pomoże nam w jeździe. Grafika niestety nie wpływa na nasz progress i komfort jazdy, więc lepiej zostawić ten aspekt jako element wybierany już na końcu procesu. Wiadomo, że wyróżniający się print na snowboardzie gwarantuje fejm na stoku, pochlebne komentarze i ogólne zainteresowanie, ale nie tędy droga do progressu :)

Mamy nadzieję, że nasz artykuł pomoże Wam w doborze swojej deski. Jeśli Wam pomogliśmy, i dzięki nam byliście w stanie dobrać sobie snowboard idealny, to skaczemy z radości!

Za informacje wykorzystane w artykule dziękujemy polskiemu producentowi ubrań i desek snowboardowych, marce ZIMNO.